بسم الله الرحمن الرحیم
الهی، الهی، الهی، ای که رحمت تو همه چیز را فرا گرفته است، ای کسی که همه چیز را در لفافه‌ای از الرحمن و الرحیم ﴿ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ﴾[۱] قرار داده‌ای، به حسب رحمت تو همه چیز بروز رحمت تو است، همه چیز بروز رحمت تو است و زبان حال به وصف رحمت تو دارد؛ من هم می‌خواهم مستغرق رحمت تو باشم. طبق سورۀ حمد اگر کسی بخواهد در لفافه‌ای از رحمانیت و رحیمیت تو باشد باید زبان به حمد تو بگشاید و مظهر حمد تو شود، در سورۀ حمد قرآن را که باز می‌کنیم با سورۀ حمد مواجه می‌شویم، ابتدا در آیۀ اول گفته می‌شود ﴿ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ﴾[۲] در آیۀ سوم هم گفته می‌شود ﴿ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ﴾ این وسط ﴿ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ﴾[۳]؛ یعنی ﴿ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ﴾، وسط حمد؛ اگر می‌خواهیم در حمد قرار بگیریم باید در فضایی باشیم که دو طرفش ﴿ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ﴾ باشد. باید زبان به حمد تو بگشاید و مظهر حمد تو شود، اما چه بگویم و چرا آنطور که خودت گفته‌ای حمد نگویم؟
ای کسی که به خاطر خلقت آسمانها و زمین حمد مخصوص تو است،
آیۀ۱ سورۀ انعام ﴿ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ﴾[۴]؛
آیۀ۱۸ سورۀ روم ﴿ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ﴾[۵]؛
آیۀ۲۵ سورۀ لقمان ﴿ وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ﴾[۶]
ای کسی که به خاطر نشان دادن آیات ، حمد مخصوص تو است،
ای کسی که به خاطر قرار دادن سرزمین ظهور حمد مخصوص تو است
آیۀ۷۴ سورۀ زمر﴿ وَ قالُوا الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذي صَدَقَنا وَعْدَهُ وَ أَوْرَثَنَا اْلأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَيْثُ نَشاءُ فَنِعْمَ أَجْرُ الْعامِلينَ﴾
ای کسی که به خاطر زنده کردن اموات حمد مخصوص تو است
آیۀ۶۳ سورۀ عنکبوت ﴿ وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ نَزَّلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَحْيا بِهِ اْلأَرْضَ مِنْ بَعْدِ مَوْتِها لَيَقُولُنَّ اللّهُ قُلِ الْحَمْدُ لِلّهِ بَلْ أَکْثَرُهُمْ لا يَعْقِلُونَ﴾
ای کسی که در پایان قیامت حمد مخصوص تو است
آیۀ آخر سورۀ زمر، ﴿ وَ تَرَي الْمَلائِکَةَ حَافِّينَ مِنْ حَوْلِ الْعَرْشِ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ قُضِيَ بَيْنَهُمْ بِالْحَقِّ وَ قيلَ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمينَ﴾
در بهشت نیز بهشتیان زبان به حمد تو باز می‌کنند
آیة۳۴ فاطر ﴿ وَ قالُوا الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذي أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنا لَغَفُورٌ شَکُورٌ﴾
۴۳ اعراف ﴿ وَ نَزَعْنا ما في صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ تَجْري مِنْ تَحْتِهِمُ اْلأَنْهارُ وَ قالُوا الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذي هَدانا لِهذا وَ ما کُنّا لِنَهْتَدِيَ لَوْ لا أَنْ هَدانَا اللّهُ لَقَدْ جاءَتْ رُسُلُ رَبِّنا بِالْحَقِّ وَ نُودُوا أَنْ تِلْکُمُ الْجَنَّةُ أُورِثْتُمُوها بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ﴾
در مجموع در ابتدا و انتها حمد مخصوص تو است
آیۀ۷۰ سورۀ قصص ﴿ وَ هُوَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ لَهُ الْحَمْدُ فِي الْأُولى وَ الْآخِرَةِ﴾،
مؤمنان آغاز حرکت‌‌شان با حمد است
آیۀ اول و دوم سورۀ حمد،
آخرین حرف‌‌شان نیز حمد است
آیۀ۱۰ سورۀ یونس،﴿ دَعْواهُمْ فيها سُبْحانَکَ أَللّهُمَّ وَ تَحِيَّتُهُمْ فيها سَلامٌ وَ آخِرُ دَعْواهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمينَ﴾
لذا چشمام را به رحمانیت و رحیمیتات باز کن و سپس زبانام را به حمد خودت بگشا تا فقط رحمانیت و رحیمیت تو ببینم و فقط حمد تو گویم، ﴿ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ﴾[۷] آیۀ۱۸۲ صافات.
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
[۱] ـ [حمد۳] ص۱.
[۲] ـ [حمد۱] ص۱.
[۳] ـ [حمد۲] ص۱.
[۴] ـ [انعام۱] ص۱۲۸ ـ ﴿ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ جَعَلَ الظُّلُماتِ وَ النُّورَ ثُمَّ الَّذينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ﴾.
[۵] ـ [روم۱۸] ص۴۰۶ ـ ﴿ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ عَشِيًّا وَ حينَ تُظْهِرُونَ﴾.
[۶] ـ [لقمان۲۵] ص۴۱۳ ـ ﴿ وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لا يَعْلَمُونَ﴾.
[۷] ـ [صافّات۱۸۲] ص۴.